poniedziałek, 14 marca 2016

LAMPO - O PSIE, KTÓRY JEŹDZIŁ KOLEJĄ







































Drzewa: migdałowce, magnolie, pinie.

LITERKA G - KARTY PRACY


Ilustracje do kart pracy, źródło: Internet.

LITERKA B - KARTY PRACY


Ilustracje do kart pracy, źródło: Internet.

LITERKA Ł - KARTY PRACY


Ilustracje do kart pracy, źródło: Internet.



Litera Ł


1. Szesnasta litera alfabetu.
2. Może być mała - ł lub duża - Ł.
3. Jest spółgłoską.
4. Może występować na początku, w środku i na końcu wyrazu.

Ł jak: łabędź, ład, łamać, łamigłówka, łańcuch, łapać, łatwy, ławka, łąka, łobuz, łodyżka, łokieć, łoże, łódka, Łódź, łódź, łóżko, Łucja, łuk, Łukasz, łup, łupina, łuska, łydka, łyżka, łyżwa, łyżworolki, łza, kozioł, dług

CHARLIE I FABRYKA CZEKOLADY - PAN WONKA I HINDUSKI KSIĄŻĘ (3)

KSIĄŻĘ PONDICHERRY:

  • napisał list do pana Wonki,
  • chciał, aby cukiernik przyjechał do Indii i wybudował mu ogromny pałac z czekolady,
  • Willy Wonka spełnił jego prośbę, zbudował mu pałac, który miał sto pokoi i cały był zrobiony z czekolady deserowej (ciemnej) lub mlecznej (z białej), cegły, cement, okna, ściany, sufity, dywany, obrazy, meble, łóżka - były z czekolady, natomiast w łazience, z kranów płynęła gorąca czekolada,
  • jego pałac stopił się w słońcu, bo Książę nie chciał go zjeść, tylko chciał w nim zamieszkać,
  • gdy przyszedł gorący dzień i Książę drzemał w sypialni, słońce stopiło jego pałac, a on obudził się i zobaczył, że pływa w wielkim, lepkim czekoladowym jeziorze,

Dziadek Joe opowiedział też Charliemu o tym, że do fabryki pana Wonki nie przychodzą robotnicy ani z niej nie wychodzą. Staruszek powiedział chłopcu, że nie pracują tam zwyczajni (normalni) ludzie. Jednak było już bardzo późno i Charlie musiał iść spać. Dziadek Joe przekazał chłopcu, że resztę opowie mu jutro wieczorem.

niedziela, 13 marca 2016

CHARLIE I FABRYKA CZEKOLADY - FABRYKA PANA WILLY'EGO WONKI (2)

Każdego wieczoru, po kolacji, Charlie przebywał w pokoju swoich dziadków i słuchał ich opowieści.

Staruszkowie mieli ponad dziewięćdziesiąt lat. Byli pomarszczeni jak suszone śliwki i kościści jak szkielety. Całymi dniami leżeli w łóżku i drzemali sobie. Na głowach mieli założone nocne czapki (szlafmyce), aby nie marznąć. Gdy usłyszeli, jak otwierają się drzwi i rozlega się głos chłopca, natychmiast zrywali się do siadu, a ich twarze rozjaśniał uśmiech i zaczynały się wieczorne rozmowy. Staruszkowie bardzo kochali Charliego. Był on jedyną radością ich życia i na jego wieczorne wizyty czekali przez cały dzień. Często rodzice chłopca także przychodzili i stawali w drzwiach, żeby posłuchać opowieści staruszków. Przez pół godziny pokój stawał się miejscem bardzo szczęśliwym. Cała rodzina zapominała też o głodzie i biedzie.

Pewnego razu Charlie zadał swoim dziadkom następujące pytania:

    1. Czy to prawa, że fabryka pana Wonki jest największa na świecie?
  • To prawda, jest mniej więcej pięćdziesiąt razy większa od innych!
2. Czy pan Wonka naprawdę jest najgenialniejszym producentem czekolady na świecie?
  • Pan Wonka jest najbardziej fantastycznym i niesamowitym wytwórcą czekolady. On jest czarodziejem czekolady.

Dziadek Joe - był najstarszym z czwórki staruszków. Miał  lat dziewięćdziesiąt sześć i pół. Był kruchy i słaby, przez całe dnie niewiele mówił, ale wieczorami na widok Charliego w tajemniczy sposób odzyskiwał młodość. Stawał się ożywiony i pełen energii jak chłopiec.


PAN WILLY WONKA:


czarodziej czekolady, fantastyczny, zachwycający, niezwykły, fenomenalny zdumiewający i niesamowity producent czekolady, potrafi zrobić wszystko, co tylko zechce. Wymyślił:
  • dwieście smaków czekolady,
  • dwieście rodzajów nadzienia,
  • każde słodycze były bardziej kremowe i pyszniejsze niż te, które zostały wyprodukowane w innych fabrykach,
  • lody czekoladowe, które nigdy się nie topią, nawet jeśli kilka godzin leżą poza lodówką,
  • pianki o smaku fiołków,
  • karmelki, które zmieniają kolor co dziesięć sekund podczas ssania,
  • malutkie dropsy, które roztapiają się, gdy tylko położysz je na języku, / drobniuteńkie piórka z cukru, które rozpływają się, gdy tylko dotkną wargi
  • gumę do żucia, która nigdy nie traci smaku,
  • słodkie balony, które rosną do gigantycznych rozmiarów, później trzeba je przekłuć szpilką i połknąć,
  • ciemno nakrapiane, srocze jajeczka, które szybko maleją i na końcu języka zostaje różowe pisklątko.
Babcia Josephine podpowiedziała dziadkowi Joe, aby opowiedział Charliemu historię zwariowanego i bogatego człowieka - hinduskiego księcia Pondicherry'ego.

CHARLIE I FABRYKA CZEKOLADY - OTO CHARLIE / POJAWIA SIĘ CHARLIE (1)

BOHATEROWIE

RODZICE PANA BUCKETA:

DZIADEK JOE (TATO PANA BUCKETA)

BABCIA JOSEPHINE (MAMA PANA BUCKETA)

RODZICE PANI BUCKET:

DZIADEK GEORGE (TATO PANI BUCKET)

BABCIA GEORGINA (MAMA PANI BUCKET)

Państwo Bucketowie mają syna, który nazywa się:

CHARLIE BUCKET

Cała rodzina składała się z sześciorga dorosłych i z jednego dziecka - Charliego. Mieszkali oni w niedużym drewnianym domu na skraju wielkiego miasta. Były tam tylko dwa pokoje i jedno łóżko, które przeznaczono dla czwórki staruszków. Dziadkowie Charliego byli tak zmęczeni życiem, że w ogóle nie wstawali z łóżka. Dziadek Joe i babcia Josephine zajęli jedną stronę łóżka, natomiast dziadek George i babcia Georgina - drugą. Charlie oraz jego rodzice spali w drugim pokoju na materacach, na podłodze. Państwo Bucketowie byli bardzo biedni, dlatego nie było ich stać na zakup lepszego domku.

PAN BUCKET - jako jedyny miał pracę, zajmował się nakładaniem nakrętek w fabryce pasty do zębów, jego zarobki nie wystarczały nawet na zakup dobrego jedzenia

POSIŁKI W DOMU CHARLIEGO:

ŚNIADANIE - chleb z margaryną
OBIAD - gotowane ziemniaki i kapusta
KOLACJA - kapuśniak

W NIEDZIELĘ - można było dostać dokładkę 

Bucketowie nie umierali z głodu, ale całymi dniami mieli uczucie pustki w brzuchu.
Charlie ciągle był głody, mimo, że rodzice często oddawali mu swoje porcje. Największym marzeniem chłopca była czekolada. Dostawał ją tylko raz w roku, na swoje urodziny. Mała tabliczka czekolady wystarczała mu na ponad miesiąc.
Największą torturą dla Charliego był fakt, iż na wprost jego domku, znajdowała się OGROMNA FABRYKA CZEKOLADY WILLY'EGO WONKI (największa i najsłynniejsza fabryka czekolady na całym świecie).

PRZEPISY NA SŁODKOŚCI - LINKI

CIASTECZKA BUŹKI (EMOTIKONY)







MINIONKI





BAŁWANEK OLAF




RÓŻNE (BAJKOWE)








MITOLOGIA J. PARANDOWSKI - NARODZINY ŚWIATA

MIT – opowiadanie z czasów bardzo odległych, oparte na wierzeniach Greków. Mity dają wyobrażenie o życiu bogów, ludzi i przyrody.


MITOLOGIA – zbiór mitów jednego ludu.

„NARODZINY ŚWIATA”

CHAOS
1) wielkie Nic, ogromna pustka, wielka otchłań (ogromna przestrzeń, której końca nie można zobaczyć),
2) zamieszanie i bałagan w pokoju

KOSMOS
1) posprzątał ten świat i wypełnił go twórczymi siłami i boskimi pierwiastkami (niewielka, ale bardzo ważna część)

BÓSTWA:
Niebo - URANOS
Ziemia – GAJA


DZIECI GAI I URANOSA:


TYTANI – synowie Uranosa i Gai, sześciu olbrzymów, najstarszy z nich OKEANOS – bóg rzeki, najmłodszy KRONOS

CYKLOPI – synowie Uranosa i Gai, młodsi bracia Tytanów, wyglądają przerażająco i dziko, mają jedno oko na środku czoła

HEKATONCHEJROWIE – mieli sto rąk i ogromną siłę (STURĘCY)
Uranos nie był zadowolony z ich wyglądu i strącił ich do Tartaru.


TARTAR – podziemna głębia, miejsce, z którego nie ma wyjścia, miejsce kaźni w Hadesie

Gaja była zła na Uranosa, namówiła pozostałych synów tytanów, żeby napadli na swojego ojca. Najmłodszy z nich Kronos, został ich przywódcą. Uzbrojony przez matkę w kamienny sierp (narzędzie służące do ścinania zboża i trawy), okaleczył ojca i wraz z braćmi strącił go z niebiańskiego tronu.


KRONOS – najmłodszy z Tytanów, syn Uranosa i Gai, zabił Uranosa sierpem, pozbawił ojca władzy i sam objął władzę nad światem (rządził w Złotym Wieku), połykał własne dzieci w obawie przed utratą władzy (klątwa rzucona przez Uranosa)


KRONIA - prastare święto, podczas którego weselono się na pamiątkę złotego wieku


REA – „Matka Bogów”, żona Kronosa, opiekunka wszystkich dębów na świecie

Niedługo potem Kreon poślubił Reę, która opiekowała się wszystkimi dębami na świecie. Kronos pamiętał o klątwie rzuconej na niego przez ojca (że jeden z jego synów pozbawi go władzy), i połykał swoje dzieci: Hestię, Demeter, Herę, Hadesa, Posejdona. Zachowanie Kronosa doprowadziło Reę do wściekłości i ukryła następnego syna – Dzeusa. Oddała go pod opiekę Gai – matce Ziemi, czyli babci Dzeusa. Kreonowi dała kamień do połknięcia i w ten sposób uratowała Dzeusa.


GÓRA LYKAJON W ARKADII – miejsce urodzenia Dzeusa, kraina szczęśliwości, Dzeus urodził się w czarną noc.


MAŁY DZEUS – wychowywał się na Krecie, pod opieką górskich nimf.  Wykarmiła go koza Amaltea, później nimfy dawały mu do jedzenia miód.


NIMFA – boginka związana ze światem przyrody przyjmująca postać młodej, pięknej kobiety, zamieszkująca pola, lasy, góry, rzeki, źródła. Ich matką była koza Amaltea.


KOZA AMALTEA – pół nimfa, pół koza. Dzięki niej Dzeus uzyskał pożywienie, róg obfitości i egidę.


RÓG OBFITOŚCI – złamany róg kozy Amaltei, pobłogosławiony przez Dzeusa, oznaczający nieskończone bogactwo, ciągle napełniał się jedzeniem


EGIDA – tarcza Dzeusa ze skóry kozy Amaltei, nie można było jej przebić.
POD EGIDĄ – w opiece


Gdy Dzeus dorósł – postanowił się zemścić na ojcu za swoje rodzeństwo. Poprosił matkę, aby ustanowiła go podczaszym na Kronosa. Razem z matką przygotowali napój z gorzkich ziół, po którym Kronos wypluł z siebie całą zawartość brzucha. Wyskoczyli z niego: Posejdon, Hades, Hera, Demeter i Hestia.


PODCZASZY – to ktoś, kto na dworze królewskim próbował napojów przed podaniem królowi.


DZIECI REI I KRONOSA:


POSEJDON – bóg (władca) mórz, podlegały mu też wyspy, nadbrzeża, przystanie, Atrybut: Trójząb - używany był przez niego do rozbijania skał i tworzenia źródeł


HADES (PLUTON) – władca podziemia, miał czapkę z psiej skóry, która czyniła go niewidzialnym, jego wierny pies Cerber, żona Persefona



HERA – bogini (królowa) niebios i płodności, żona i siostra Zeusa, patronka niewiast, opiekowała się macierzyństwem, niosła pociechę wdowom. Atrybuty: jabłko granatu – symbol płodności, berło z kukułką – ptak jej poświęcony


HESTIA – bogini domu i rodziny, najstarsza córka Kronosa i Rei, stała na straży rodzin


DEMETER – bogini pól i urodzajów, jej imię oznacza „Gleba-Matka”, opiekowała się osadami rolników , ich życiem i obyczajem. Atrybuty: kłosy i maki, matka Kory (Persefony)


DZEUS – władca wszystkich bogów, urodził się na górze Lykajon w Arkadii (kraina szczęśliwości), jako dziecko wychowywał się na Krecie pod opieką nimf, wykarmiła go koza Amaltea, gdy dorósł zemścił się na ojcu, razem z matką Reą przygotowali napój z gorzkich ziół, po którym Kronos wypluł połknięte dzieci


TYFON - syn Gai, najstraszliwszy potwór, od głowy do lędźwi miał ciało olbrzyma ludzkiej postaci, zamiast nóg wiły się sploty wężów, ciało miał upierzone, sięgał aż do gwiazd, został zraniony przez Dzeusa żelaznym sierpem i przywalony wyspą Sycylią, gdy Tyfon stara się wydobyć z tego więzienia, ziemia sycylijska drży, a przez krater Etny bucha ogień z jego paszczy, wulkan Etna wybucha wtedy, gdy uwięziony pod Sycylią Tyfon zieje ogniem



GÓRY HAJMOS - góry krwi, krew Tyfona zabarwiła góry na czerwono, stąd góry krwi - Hajmos



CZTERY WIEKI LUDZKOŚCI:


- WIEK ZŁOTY – panował wtedy Kronos, ludzie żyli bez trosk, bez smutków, rzeki płynęły mlekiem, z drzew sączył się miód, ziemia rodziła wszystko w obfitości, bez pracy ludzi, ciało nie starzało się, nieustanne zabawy i biesiady


- WIEK SREBRNY – ludzie rozwijali się bardzo powoli, okres dzieciństwa trwał 100 lat, później szybko umierali, mieli pełno zgryzot, nie chcieli składać ofiar bogom, ani ich czcić, Dzeus ich wszystkich wytępił


- WIEK BRĄZOWY – było to plemię gwałtowne, kochające wojnę, ludzie mieli siłę olbrzymów i serca twarde jak kamień, wszystko robili z brązu (mury domów, miast, sprzęty), był to okres heroiczny, żyli wtedy m.in. Herakles i Tezeusz


- WIEK ŻELAZNY – trwa do dzisiaj, człowiek jest słaby i nagi, brakowało mu siły bogów


MIT O PROMETEUSZU


PROMETEUSZ


  • tytan, syn boga Japeta,
  • bóg, który cierpiał przez miłość dla ludzi,
  • najmądrzejszy przedstawiciel swego ludu,
  • ulepił człowieka z gliny pomieszanej ze łzami, a duszę dał mu z ognia niebiańskiego, którego parę iskier ukradł z rydwanu boga słońca, człowiek Prometeusza został wykonany z gliny, łez i ognia niebieskiego, słaby i nagi,
  • poświęcił się dla ludzi, nauczył ich wielu pożytecznych umiejętności, przysłużył się ludziom, ponieważ nauczył ich sztuk i rzemiosł, przyniósł im boski ogień, oswoił dzikie zwierzęta, dał im ogień,
  • przechytrzył Dzeusa (ludzie mieli składać bogom ofiarę z kości owiniętych tłuszczem), sprytnie oszukał Dzeusa (dał mu gorszą część wołu – kości okryte tłuszczem),
  • złamał zakaz Dzeusa dotyczący rozpalania ognia,
  • wykradł ogień Heliosowi i rozniósł go po ludzkich osadach,
  • rozbudził w człowieku ducha i dał mu moc panowania nad światem,
  • został przykuty łańcuchami do skalnej ściany Kaukazu i codziennie wygłodniały orzeł potężnymi pazurami rozrywał mu brzuch, a potem wyszarpywał mu wątrobę, która nocą wciąż odrastała,
  • zwano go dobroczyńcą ludzkości, gdyż dał ludziom ogień,
  • nie chciał poślubić Pandory, ponieważ podejrzewał podstęp bogów, bogowie stworzyli Pandorę, aby zesłać na ludzi nieszczęście, Pandora była dziełem: Hefajstosa, puszka Pandory oznacza źródło nieszczęść,
  • brat Prometeusza, Epimeteusz przyczynił się do rozproszenia po świecie chorób i smutków, Epimeteusz poślubił Pandorę, brat Prometeusza nie był mądry,


PROMETEIZM – poświęcenie się jednostki dla dobra ogółu


BUNT PROMETEJSKI – bunt w słusznej sprawie, często okupiony cierpieniem


PROMETEJSKI CZYN – wielki czyn


PROMETEJSKI OGIEŃ – iskra życia


PROMETEJSKA POSTAWA -  pełna poświęcenia


PANDORA – była dziełem Hefajstosa, bogowie zesłali ją, by zesłać na ludzi nieszczęście. Brat Prometeusza Epimeteusz poślubił Pandorę i to on przyczynił się do rozproszenia po świecie chorób i smutków (posłuchał Pandory i otworzył  puszkę)


PUSZKA PANDORY – źródło nieszczęść, wszelkich kłopotów i nędzy


DEUKALION i PYRRA

DEUKALION – syn Prometeusza

PYRRA – córka Epimeteusza i Pandory

Para pobożnych staruszków, która na nowo zaludniała ziemię poprzez rzucanie poza siebie kamieni, oznaczających „kości ich matki”- ziemi. Kamienie zamieniały się w ludzi. Z kamieni rzucanych przez Deukaliona, powstawali mężczyźni, z kamieni rzucanych przez Pyrrę - kobiety. Dzięki nim świat się odnawiał. Z gleby rodziły się rośliny, ptaki i zwierzęta. Osady budowało plemię wyrosłe z kamieni, zdatniejsze do życia, wytrzymałe na ból i trudy. Deukalion nauczył ich wielu pożytecznych umiejętności, krzewił cześć należną bogom i stawiał świątynie.

piątek, 11 marca 2016

LEKTURY SZKOLNE - LINKI

Linki do lektur szkolnych




ANIA Z ZIELONEGO WZGÓRZA


AKADEMIA PANA KLEKSA


RÓŻNE


MITOLOGIA


CHŁOPCY Z PLACU BRONI


MIKOŁAJEK MA KŁOPOTY


PRZYGODY TOMKA SAWYERA


TAJEMNICZY OGRÓD


DZIECI Z BULLERBYN


HISTORIA ŻÓŁTEJ CIŻEMKI


W PUSTYNI I W PUSZCZY


MAŁY KSIĄŻĘ


BRACIA LWIE SERCE


OPOWIEŚCI Z NARNII - TOM 1


TEN OBCY


SZATAN Z SIÓDMEJ KLASY


HOBBIT

niedziela, 6 marca 2016

KLASYFIKACJA TRÓJKĄTÓW ZE WZGLĘDU NA KĄTY

Ze względu na kąty trójkąty dzielimy na:

- trójkąty ostrokątne,

W trójkącie ostrokątnym wszystkie kąty wewnętrzne są ostre, tzn. mają miarę mniejszą od 90 stopni.

- trójkąty prostokątne,

W trójkącie prostokątnym jeden z kątów wewnętrznych jest kątem prostym o mierze 90 stopni.

- trójkąty rozwartokątne

W trójkącie rozwartokątnym jeden z kątów wewnętrznych jest kątem rozwartym, tzn. ma miarę większą od 90 stopni.



KLASYFIKACJA TRÓJKĄTÓW ZE WZGLĘDU NA BOKI

Ze względu na boki trójkąty dzielimy na:

- trójkąty różnoboczne,

W trójkącie różnobocznym wszystkie boki są różnej długości.

- trójkąty równoramienne,

W trójkącie równoramiennym przynajmniej dwa boki mają taką samą długość.

- trójkąty równoboczne

W trójkącie równobocznym wszystkie boki mają taką samą długość.


TRÓJKĄTY. RODZAJE TRÓJKĄTÓW

Trójkąt jest wielokątem o najmniejszej liczbie boków. 

Suma miar kątów w trójkącie jest równa 180 stopni.

α + β + γ = 180˚

Rysowanie trójkąta o bokach danej długości wykonujemy, posługując się linijką i cyrklem. 
Taki rysunek nazywamy konstrukcją.

1. Skonstruuj trójkąt o bokach a, b, c.
  •  posługując się linijką, narysuj dowolną prostą m i zaznacz na niej odcinek a,
  •  końce odcinka a oznacz literami A i B,
  •  posługując się cyrklem, z punktu A zakreśl okrąg (łuk) o promieniu b,
  •  posługując się cyrklem, z punktu B zakreśl okrąg (łuk) o promieniu c,
  •  punkt przecięcia okręgów (łuków) oznacz literą C,
  •  posługując się linijką, połącz punkt C z punktami A i B,
  •  skonstruowany trójkąt ABC jest trójkątem o trzech bokach a, b, c.

czwartek, 3 marca 2016

PAPER DOLLS

PAPIEROWE LALKI



Więcej materiałów znajdziesz tu :) :)







PLANSZE EDUKACYJNE



Gorąco polecam :)








MIARY CZASU

MIARY CZASU

1 MINUTA - 60 SEKUND
1 KWADRANS - 15 MINUT
1 GODZINA - 60 MINUT, 4 KWADRANSE, 3 600 SEKUND
1 DOBA - 24 GODZINY
TYDZIEŃ - 7 DNI
MIESIĄC - 28 LUB 29, 30 LUB 31 DNI
KWARTAŁ - 3 MIESIĄCE
1 ROK - 12 MIESIĘCY, 4 KWARTAŁY, 365 LUB 366 DNI
WIEK - 100 LAT



środa, 2 marca 2016

JEDNOSTKI DŁUGOŚCI

Jednostki długości

Podstawową jednostką miary długości jest 1 metr.

kilometr - 1 km = 1000 m = 100 000 cm

metr - 1 m = 10 dm = 100 cm = 0,001 km

decymetr - 1 dm = 10 cm = 100 mm = 0,1 m

centymetr - 1 cm = 10 mm = 0,1 dm = 0,01 m

milimetr - 1 mm = 0,1 cm = 0,01 dm = 0,001 m


PUNKT, PROSTA, PÓŁPROSTA, ODCINEK

Punkt, prosta, półprosta, odcinek to podstawowe pojęcia geometryczne. 
Punkt - może być przedstawiany jako kropka lub jako miejsce przecięcia dwóch małych kreseczek.
Prosta - jest figurą, do której  należy nieskończenie wiele punktów, przy czym przez każde dwa różne punkty przechodzi dokładnie jedna prosta.
Półprosta - to każdy podzbiór prostej, który powstał przez jej rozcięcie jednym punktem (wraz z tym punktem), który jest nazywany początkiem półprostej.
Odcinkiem o końcach A i B nazywamy zbiór punktów prostej AB, do której należą punkty A i B oraz wszystkie punkty leżące między nimi.

Źródło: Opracowanie własne na podstawie: N. Dróbka, K. Szymański, Matematyka w Szkole Podstawowej, Powtórzenie i zbiór zadań, Wyd. Naukowo-Techniczne, Warszawa 1991, A. Nawrot Sabak (red.), Encyklopedia Matematyka, Wyd. GREG, Kraków 2013, H. Lewicka, M. Kowalczyk, Matematyka wokół nas, Podręcznik do klasy czwartej i piątej szkoły podstawowej, Wyd. WSiP, Warszawa 2013 (2014).

Obserwatorzy